August 10, 2015
“Everyone has equal time”, a senior fashion photographer once said to me in a coffee shop, near The Grand Palace, Bangkok. I asked him to explain more on what he just has said. He explained that ‘we all have the same amount of time in our lives, but each one of us uses time differently’. At that time, I still didn’t know what does he meant with that remark. Now, it’s been two years since that meeting, I just figure out the meaning of his statement. Some people prefer spending times shopping rather than doing exercise. Someone may spend his/her time online watching stock market updates, while other people use Facebook to monitor the activities of their partners. Some full-time employees selling clothes at market on the weekend, whereas some workers make weekend trips. Some people work hard to get luxury cars or a Europe trip. Some people donate money to temples or church. Some people choose a bank by concerning on the interest rate. Twenty four hours a day, three hundred sixty five days a year; indeed, everyone has equal time.
สิบสิงหาคมสองห้าห้าแปด
‘ทุกคนมีเวลาเท่ากัน’ ช่างภาพแฟชั่นรุ่นอาวุโสได้พูดขึ้นในร้านกาแฟใกล้วัดพระแก้ว ผมไม่เข้าใจที่น้าพูด เลยให้ช่วยอธิบายเพิ่มเติม น้าบอกว่า ‘เราทุกคนมีเวลาเท่ากันในชีวิต แต่แต่ละคนใช้เวลาไม่เหมือนกัน’ ในเวลานั้นผมก็ยังไม่หายสงสัย แต่ไม่ได้ถามต่อ ถึงแม้ว่าน้าจะได้พยายามอธิบายเพิ่มเติมแล้ว ผมได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ จนกระทั่งเวลาผ่านพ้นไปสองปี ผมถึงเข้าใจในความหมายของประโยคที่น้าพูด ใช่ แต่ละคนใช้เวลาในการทำสิ่งต่างๆในชีวิตไม่เหมือนกัน บางคนใช้เวลาไปการออกกำลังกาย เพื่อให้ตัวเองมีรูปร่างดี ร่างกายแข็งแรง บางคนใช้เวลาไปกับการซื้อเสื้อผ้า ติดตามเทรนด์แฟชั่น เพราะสนุกกับการแต่งตัวและชอบที่จะเป็นจุดสนใจ บางคนใช้เวลาอยู่หน้าจอมือถือเพื่อดูราคาหุ้นที่ขึ้นลง ในขณะที่อีกคนหนึ่งสอดส่องดูความสัมพันธ์ของคนรักกับผู้อื่นบนเฟสบุ๊ค บางคนใช้เวลาว่างวันเสาร์อาทิตย์หารายได้เสริมด้วยการค้าขายเสื้อผ้าตามตลาดนัด ส่วนอีกคนใช้เวลาในวันหยุดไปกับการท่องเที่ยว เพื่อพักผ่อนและผ่อนคลายความตึงเครียดจากงานประจำ บางคนทำงานเก็บเงินเพื่อซื้อรถรุ่นที่ต้องการ บางคนวางแผนที่จะท่องเที่ยวยุโรปในช่วงวันหยุดยาว บางคนนำเงินเก็บสะสมไปบริจาควัด แต่อีกคนหนึ่งนำไปฝากธนาคารเพื่อจะได้ดอกเบี้ยเงินฝากสูงๆ หนึ่งวันมียี่สิบสี่ชั่วโมง หนึ่งปีมีสามร้อยหกสิบห้าวัน เวลาไม่เคยเปลี่ยนไปจากนี้ ส่วนการใช้เวลาหรือใช้ชีวิตของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันไป